25 Umurumuzda Değil Şişen Egolar

1/:
Sevdanın umurunda değildir şişen egolar...
Ve öyle bir kaos dilimi. Can ve cin ehli iç içe. Hiksoslar öyle zalimleşiyordu ki. Ah! Ve illa beyaz ateş istiyordu her sabah. Ancak yüksek kolestrol zenginiydiler kızıl kırallar. Bazısı hariç eksodustan. Her şey ben diye bağırıyordu. Ve kibirin kızı uzaktan. Ne demekse ben? Bilen yoktu aramızda. Diab’dan başka. Şiir yazıcılarının işi aşkındı başlarından. Ve umurlarında değildi şişen egoların devri. Taşlıyordular habire. Ve kızıl kolestrol zenginliği dertti... Yüreklerde eriyordu yağlar...
2/:
Sevdanın umurunda değildir şişen egolar...
Sonsuzluk servetti. Ve büyüyordu ezeli eksoda. Uzayda nokta nokta uygar dabbeler. Ama neredeler? Yıldızlar da ama... Bizse izotropik bir meydandaydık. Düğün kırk ateş gecesi sürüyordu. Dayıyordu baronlar kırmızı etini ahırdaki atların. Kaf üfür üfür masal yazımında... Ve simurg divit ucu... Haşır haşırdı dağlar...
3/:
Sevdanın umurunda değildir şişen egolar...
Ve İlberya'daki tandırdı kaynayan. Altımızda on beş milyar mikron vurdumduymazlık. Yalnızdık. Ama kral domuzlarının seyisleri misali... Kozmo bir ahırdaydık. Oysa kozmik ateş topları yirmi bir bin pareyi çoktan aşmışlardı. Kral Kull'un oturduğu yer on bin selsiyus... Ve yuvarlak masayı kavrayan kıllı bileklerin nabzı beş yüz parsek ölçüde. Omuz omuza kaçkın şıhablar...
4/:
Dedik ya ey ehli şiir...
Sevdanın umurunda değildir şişen egolar...