20 Rüya:0297. Baalbek Ruhbanının Aşkı

1/:
Bir Baalbek ruhbanının aşkına şahit oldum,
Doldum gırtlağıma kadar asit yağmurlarıyla...
Çünkü o ruhban ki bir gözü bana kayıktı,
Diğer gözü tıpkı ana ve katırtırnağı yeşili...
Kalbini tutan eli aşkını yoğurmada çarşamba geceleri,
Boştaki 0297’inci rüya örmede başıma....
***
Baalbek üç yüz fit kalınlığında sisti,
Keten ve torah kokan yahuda harmanisi gibi vurgundu,
Kentin taş kalpli, mermer bedenli efendisi Baal.
Seyyarelerin yüzü her zamankinden daha beyazdı,
Hatta kanı çekilmiş gibi donuktu bu gece bence,
(Ya sizce? diyeceğim ama şiirinşahı ucuz bir kafiyenin mokuna düştüğümü hemen anlayacak ve şiiristan vizemi derhal iptal edecekti. Ve de haklıydı. Bu yüzden “Ya sizce demiyorum arkadaşlar. Şahit olun.)
Silueti ruhbanın cansız ve ürkek ve helecanlı,
Yansıyordu en yakın enlemdeki camın karanlığına.
Ben anama bakıyordum.
Bir bulabilsem ve “Gündüz niyetine,” dedirebilsem...
Neredesin ey Kösem sultan?
***
Bu kaçıncı rüya?
(Kaçsa kaç ulan.
Sen kendini kurtarmaya baksana...)
İskender’in kafiristan’ından arta kalan,
Makedon kırlarının donsuzlarının siluetleri,
Uzadıkça uzuyor Veziristan’a bu aralığında yaşadık sanılanların.
Bir çara bir çariçeye yaltaklanan son rüyanın ortasındaymışım ya,
Aynalar fakiri yanıltmıyorsa,
Biraz da acemice alınmış kaşları hafifçe çatıktı Katerina’nın.
Merakla onu süzüyordum imbiğimden son şiirimi mırıldanarak.
Ve içiyordum bütün kutsal anaların anılarla karışık sütlerini
Kitabın son gecesindeki yemeğinden çalınan kutsal kaselerden.
Burada her nesne yarı saydamdı dut gibi,
Her şey bana İsa’nın yoksul askerlerini anımsatıyordu.
“Amen” diyordu biri arkamdan,
Sesi bir bozkır suretli anama,
Bir de Mariya Magdelana’ya çalıyordu.
Ben se dönüp dönüp arkama bakıyordum.
Bir bulabilsem anamı ve “Gündüz niyetine,” dedirebilsem...
Kapıldığım mengeneden kurtulacaktım...
Neredesin ey Kösem sultan?
***
Orta incelikteki dudaklarının iki ucu aşağıya doğru
Dönüp duruyordu bir başka sahte mariya magdelana’nın.
Roma valisinin’nin mariya mürüya iplediği yoktu bu gece.
Bense şimdilik yazmaya durmuştum,
Kendi şiirimin “Gündüz niyetine,” diyecek anasını...
Neredesin ey Kösem sultan?
***
Ya sonra mı?
Açın okuyun Belucistan Tarihinin son babını,
Orada yazmış olacak Torahın son ruhbanı sanırım...