20 Rüya:0204. Gog ve Mogog Seddi Oyuyor

1/:
Ben ve Şahabettin koyun güderdik Kenan’da...
Ve merak ederdik koyungözlerinin sarışın irisini,
Taç yapraklarını kopartarak en yakın yıldızın, falına bakardık birbirimizin.
Elifba okurduk geven dikenlerinin üzerine yayılarak,
Bazen de ilmihal ki mızrağı nah bu kadar...
Bazı bazı türkü çığırırdık son notayı bükerek,
Dudağımızı organik pense yaparak cımbızlardık.
Arada bir de cifir yıldıznameden...
***
Derdi ki şahmaran gözlü bir köy kocakarısı:
Rüyasını çözebilse sarıldığı kazıktan firavun,
Yusuf da kurtulacak kuyudan, Züleyha da uyuduğu uykudan...
Doğru muydu ne?
Baksanıza a göbeller,
Gene buldum kendimi bir kaknüs kanadında,
Yani Kenan'da Şahabettin ve ben...
***
Sıfır iki yüz dörtteymişim ya tarihinde rüyamın,
Bir yüzü Yusuf üzerimdeki yorganın,
Bir yüzü düz bastı Ramses askeri,
Ki bin atlı, bin bir yaya...
Keten kirişli mancınık,
Kaya... kaya... kaya...
***
Sıfır iki yüz dörtte, bir karanlık kilisedeymişim...
Bir sahte azizenin meryemi edasıyla urbasını,
Korkutucu bir şapel silueti gibi bürünüşü ilgi odağımdı.
Rüyadan içeri muharipler dalıyordu, batman batman kinleri ellerinde...
Gözlerim anama bakıyordu: “Gündüz niyetine...” şaşkınlığımla
Sahte azize sandığım ikon belki de anamdı,
Ama yağma yoktu,
Burası ardıç hezenli bir barbi meyhanesiydi son karede,
Ve içerisi silme ucuz şarap baronlarıyla doluydu,
Bu yüzden görmüyordu göz gözü...
Çinlisi, çinsizi, yetimi, öksüzü,
Ve Şahabettin ile ben kabartıp kulakları göz yerine,
'Güm güm'lere bakıyorduk ilk kez duymanın tedirginliğiyle.
Çin ilinin tay hanedanına mensup son tigini son haliyle,
Can sıkıntısını ortaya koyuyordu, “üf”ilen,
Gog ve mogog seddi oyuyordu bildiğim kadarıyla.
2/:
Ne oldu bilmem,
Şahabettin'e danıştım, o da bilmiyordu,
Ne dinsiz Gog'u, ne de imansız Mog'u...
Son nişanlım girdi birden rüyaya anadan üryan...
Siyah saçları özensizce arkaya atılarak beş parmakla taranmış,
Ve kaygın bir yazmayla bağlanmıştı şişko kasaba yosmasının.
Firavunun ala atlı cengaveri habire ona sulanıyordu.
Suluzırtlak mısır savaşçısının şakaklarında,
Spaniş çingene kadınlarından boyalı carmen artığı,
Ve korsikalı bir dilberden aldığı ışılak öpücük atıkları vardı.
Hareketine bağlı olarak yanıp dönüyordu bir südafrikalının altın dişleri.
Bense sayın ki efkarı bürünmüş bir rüyazedeydim bu sahifede.
Dikiyordum tepeme biriktirdiğim bütün “amen”leri.
Bir de anamı arıyordum düş arafında, tabii ki: “Gündüz niyetine.”
***
Oysa ne gündüzü vardı zamanın, ne de hüzünlü gecesi,
Düz ve ebruli bir bulvardı alnacımızdaki sisler arasında...
Şimdilik kazmaya durmuştum kendi şiirimin caddelerini,
Belki en çarpıcı imgeyi bulurum diye,
Bir de yeknasak külhanileşiyordu hançerem:
'Anam nerde ey firavun askerleri...'
Neredesin hayın Şahabettin?
***
Merhamet iğdişi ve şerefsiz bir savaşçı,
Timsah gönü kalkanının yuvarlak yüzünü geriye atarken,
Palaskasını satın aldığı çingeneleri hatırlıyorlardı aniden.
Alışverişte aldanmıştı anlaşılan o ki.
Dişlerinin arasından sövüyordu bir onlara, bir anama, bir bana.
Ama niye bana ki?
Bu arada bir cerrah,
Organ bekleyen aristokratlara mavikan damarı yapıyordu,
Bilmem kaçıncı rüyamda gördüklerimden,
Aort ise, firavun ve askerlerinden,
Çin tigininden şahdamar,
Ve diğerlerinden metrelerce kılcal...
***
Gog ve Mogog'da ha deldi ha delecekti seddi,
Şiddetli bir tarrakanın ivmesine kapılmıştı mahlukat.
Şehabettin saçlarından tutuşmuştu son aşkının ateşine,
Sıra bana ulaşmamıştı henüz sisli bulvarda,
Şimdilik anama bakıyordum umudumu eme eme,
Beklediğim bir şey daha vardı cam kenarında:
'Nerdesin ey uyuşuk sabah? '.
“Gündüz niyetine ya da hayırdır inşallah...”