Yağmur ki damla damla akıyorken yaprakta
Gövdeye yürüyen su, çiçeğine can katar
Ey oğul! Mezar denen şu kabarmış toprakta
Babana baba olmuş büyük bir adam yatar
Allah ne istemişse yarattığı her kuldan
Hepsini de öğrendim bu mert civan yoksuldan
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Babasını, atasını tanımayan adama adam mı denir? Ne kadar yerinde bir öğüt. Bizi var edenleri, bizi bugünlere getirenleri iyi tanımak ve unutmamak gerekir. Ancak o zaman özümüzdeki cevherin değerini bilebiliriz.
Ders alınası şiirinizi yürekten kutluyorum İbrahim Coşar Bey. Selam ve saygılarımla.
Sayın İbrahim Coşar, çok güzel bir şiir olmuş. Beyninize, yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta