17.Temmuz Şiiri - Mevlüt Yanar

Günlerin en güzeliydi on yedi temmuz
Öyle sıcak öyle tatlı öyle aşka benziyor
O gün uzattı bana kollarını ve o gün değildim artık huzursuz
Bir peri bana sükunet fısıldıyor (du)

O peri uzak duruyor uzatıyorum elimi yetişemiyorum
Oysa on yedi temmuza kaç kaldı çeyrek bile yok
Ve bomboş yapayalnız yaşamaya çalışıyorum
Kiraz kovamı ağacın altında boşaltacak bile yok

Hep güzel sanırdım yalnızlığı yalnız kalmadan önce
Hiç tekerimin önüne taş gelmezdi
Geldi ve hatta hayatımın önüne
Hem beni hem hayallerimi ezdi

Gelme on yedi temmuz perisiz geleceksen gelme
Veya ben gideyim ben olmayım da gel
Var mıyım ki zaten kimdir farkımda olan de
Bilmem ki aşılabilinir mi böylesi engel

Şimdi dinlemeliyim Ertaş'ı tekrar
Tezeneye vurmalı "kendim ettim kendim buldum"
Ve efkarlanmalı daha gözlerdeki efkar
Daha iki ay önce oysa ne kadar mesuttum.
14.07.2016
Gezlev.....20.00