Anahtar Şiiri - Necdet Arslan

Yine aynı sabahlardan;kaba, soğuk, keyifsiz sabahlardan...

Kuzey’de köylerinden biri yurdumun, dağınık
kuşsuz selvileriyle
Çamurda yırtık izleri kadın terliklerinin
Pancar tarlalarına doluşmuş emek
Derli toplu kaygılar umutsuzluklar
Yamalı bohça gibi asılı duruyor
yüzlerinde insanların

Ve bacadan girmeye zorlayan şizofren
kış / ocak başında sarmaş dolaş gökçe kökleri

Ellerindeki titremeyle ivaz dallarına
asılan çocuklarımız
Gökte coşkusuz yükselen dumanların
Kılıktan kılığa giren resimleri

Ambar diplerinde
Mülteci karınca ölüleri
Ayazını arayan kardelenler
Sundurmalar
Duvarda on elli beşte donan saat
Dağın belinde yitirdiğim çoban türküsü
Yetim çeşme
Gölgemi düşünebiliyor musun Mrs Claude?
Böyle bir yaşamda hem tutunmak hem seni düşünmek...
Donmaktan korkarken sensizliğine çarpmak !

Dönenceler gelir geçer sevgili / döner döner döner bir türlü açamaz kapını bu anahtar...

Duyuyor musun
Yüreğin atıyor mu hızlı hızlı

Ben saati yeniden sana kuracağım
Randevum vardır belki seninle...

25.11.2018-113