Dostu Bil Şiiri - Samet Koman

Dost dost deyip de yollara düşende
Bitmez çöller, karlı dağlar, aşan da
Bulamazsın, bulunca da şaşınca
Kim bilir, nerde, nasıl, kaç yaşında?

Vefalım, unutmaz can dostunu, darda
Toprağımsın, vatanımsın, diyarda
Dostluk var, muhabbet var, canda
Bırakmaz kimseyi, yarı yolda, yarda

Düşman olup düşmanına kaçan da
Şüphe et, vardır derdi, gizli illet içinde
İflah olmaz, ne yapsan da işin içinde
Uzak dur! kanma ona! o neyin peşinde

Toprağında taşında gözü olanı post bil
Sana ayrı olanda, hain olan dostu sil
Yüzü ile inancı başka başkayı tilki bil
İyi günü kollayan, dostunu sallayanı, yok bil

Dost, dostluk için dosttur, hududu yoktur
İyi günde, kötü günde, sadıktır, aktır
Ona kardeş deyip ekmek bölmek haktır
Anadan ırak, kardeşten yakındır, candır