10-11 Numaralı Konçerto

İstanbul!
Sen ki, milyonca düşün iki yakası,
Kaptanı batan gemilerin.
Çırçıplak soyundun karşımda sen;
Ne yollarında far
Ne denizinde vapur sesi.
Bir tek martılar
Anayurt bildi seni
O uzak denizlerin mültecileri,
Usul usul, konuyordu göğsüne...

Haydarpaşa bindi trene,
Galata uçtu Üsküdar'a, Hazarfen gibi
Ve yüzdü Kızkulesi.
Seni soyunmuş gördüm;
Kördüğüm şarkım, bağışla beni.
İstanbul!
Yokluğun yalan,
Doluluğun yalan,
Tepelerin talandı.
Ve gece,
kavimler göçünü soyunuyordu, üstünde...