1 Ekim- Dünya yaşlılar günü

HAYDİ YAŞDAŞLARIM İLERİ !!!
Bugün..; çocukluğumuzda olduğu gibi sokak aralarında kovalamaca oynarken düşüp dizlerimizi kanatmak…, kırlarda “diz boyu papatyalar” arasında yakaladığımız kelebeklerin kanatlarına melek resimleri çizmek günüdür…

Bugün..; gençliğimizde olduğu gibi kol-kola girip marşlar söyleyerek.., yüreklerimizdeki-beyinlerimizdeki meşalelerin aydınlığında., karanlıkların üstüne gümbür-gümbür yürümek günüdür…

Bugün..; dünlerin daha yakın günlerinde olduğu gibi .., yaşam kronolojimizdeki acıların üstünü karalayıp., yaşadığımız her anlamdaki sevdanın ve güzelliklerin renklerini sulamak., kokularını içimize çekmek ve gözlerimizi uzaklara daldırıp hafiften gülümsemek günüdür…

Ve bugün..,
Önce sebepsiz yere kavgalar çıkarıp., ağzımız-burnumuz kırıldıktan sonra kavga ettiklerimizle sarılıp barışmak günüdür…
Sevgilimizle kaçamak duyguların kapılarını ardına kadar açıp., en masum halimizle bir şiir yazar gibi sevişmek günüdür…

Yaşamın., hızla tükettiğimiz ve yerine asla koyamayacağımız hazinelerinden elde kalanları çocuklara (ölümsüz) oyuncaklar ., açlara bir somun ekmek., sevgisizlere bir yudum sevgi., kavgalılara bir beyaz güvercin olarak dağıtacağımız gündür…
Ya da ne bileyim., hiçbir şey yapamıyorsak.., karşımızda durup gözlerimizin içine bakan köpeğe., ayaklarımıza dolanan kediye “merhaba” diyerek sevip-okşamak için belki ilk gündür…
Sahi., bugün Dünya yaşlılar günüymüş…..PEHHH !!!