Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Zamanla işimiz...
Öze inersek eğer.....
O zamanı "dilim dilim" ayıran
Ayırdığımız en kısa birime bile anlamlar yükleyen
"Işık hızıyla" yarışa giren de biz..
İnsan bu..
"Kendi edip kendi bulan" tek canlı!
İşte zamanın içine sığdırılan, oradan taşıp gelen duygular, sinir uçlarında yaşanan arzulu haller..
Şiir bu.....
Tebrikler Gökay Bey..
Teşekkür ederim Mustafa Bey, öze ulaşılabilinmiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta