01Buzlar buharlanıyor çiçek açıyor karlar

1/:
Buzlar buharlanıyor çiçek açıyor karlar
Ruhumdaki ağızlar haykırıyor hep birden:
Nerdesin ey yar?
Kandesin ey yar?
2/:
Gözbebeğim titriyor yalnızlık mevsiminde
Deliniyor kalp cebimi kaplayan astar
Döküldü birer birer adının dört mevsimi
Ebedi boşluğa savrulan ibrişim saçlar
Sensizliğe hükmetti yargıç katlimi
Hasret yankılanıyor yırtılıyor sert zarlar
Özlem kokan kalemler yazıyorlar hep birden:
Nerdesin ey yar?
Kandesin ey yar?
3/:
Ensemdeki hışırtın kırk konaklık mesafe
Oysa ben kokunu koluma dolamıştım
Dökülüyor beraberlik kırılıyor kristal ikiz kase
Oysa rüyamdaki gölgeyi serap değil sanmıştım
Gündüz yine ufalanıyor sönüyor kızıl farlar
İçimdeki tellallar bağırıyor hep birden:
Nerdesin ey yar?
Kandesin ey yar?