01 Büyüttüğüm Son akasyadır Aşk

1/:
Mardın son hıçkırışıydı,
Ey Leyla...
Babam dikmişti o fidanı kırçıl döşüne.
Ya üç, ya da otuzdu yaşım,
Babamsa doksan üç harbi vurgunuydu,
Nilüfer çiçeğinin tırtıklı kenarından
Yani lotusta bir sırlı yırtık...
***
Mardın son hıçkırışıydı,
Yoksul yağmurlar kazıdı teknelerini,
Akasya boy verdi karış karış tırmanarak gökyüzüne.
Ben can suyu verdim çorak yüreğime...
Ey Leyla,
Dağ olup gelişim ardınca,
Göze almışlığımdandır kurumasını tek fidanımın.
İzanımın,
İplik olup geçmesindendir iğne deliğinden.
Mardın son hıçkırışından ya da,
Ey Leyla...
2/:
Bilirim ki,
İlk zelzelede devrilirim.
Mart son kez hıçkırır,
Nilüfer çiçeği bir vurgun daha yer belki,
Yani lotusta yeni bir sırlı yırtık...
***
Ey Leyla...
Belki de devrilen ben değilimdir,
Salkım samanlık içimde büyüttüğüm son akasyadır.
Ya da aşkın mermer sütunu...
Babam doksan üç harbi vurgunuydu zaten.
Ben on iki vurgunu olsam ne gam?
İşte,
Bu delirmişliğimin resmidir Leyla...
Ya da bahçemde büyüttüğüm son akasyanın kesilişi,
Ama şahdamarından...