01Bitmez Kör Kuyu Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi hicranlara doğradım
Karanlıklar bin bir bitişe gebe
Ufka derinleşen bitmez kör kuyu
Ufak usul mesrurumu yutarken
Vurup küheylanıma sahtiyan kırbacımı
Unuttuğum geçmişime uğradım
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi
Hicranlara doğradım.
2/:
Bakışlarım deldi ölü camları
Ardından ünledi salyalı devler
Puslu takvimler üşüştüler üst üste
Allı ninniler akıtıp o yıllarıma
Ve unuttuğum beşiğime uğradım
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi
Hicranlara doğradım.
3/:
Yarıldı sahte karanlık yuttu ruhumu
Düşlerimi yedi bir kızıl aslan
Isırdı kulağımı Kaf dağının davulu
Düğünler, bayramlar devşirerekten
Delidolu geçen gençliğime uğradım
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi
Hicranlara doğradım.
4/:
Sevdalar dolandı çam karyolama
Ahımı şeffaf bir pelerin gibi
Yaydım bir yanımın bozkırlarına
Çığlar yuvarlandı altında kaldım
Ak düşen saçlarıma aynalar tutup
Reçine kokulu yılarıma uğradım
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi
Hicranlara doğradım.
5/:
Devrildi sahte geceler döndü tersine
Bir gümüşi tefekkür yardı ince ruhumu
Açıldı kara toprağın karanlık ağzı
Beynimin ortasındaki rabıtayı mevtilen
Silme günah dolu çukuruma uğradım
Yine böyle gecelerin birinde
Ben kendimi
Hicranlara doğradım.