01 Eskimiş Aşklar Deposu Şiiri - Ahmet Y ...

1/:
Ey, ömrümün pıtrağı,
Boşa harcama kısık olan zamanı,
Her köhne kalabalığın gölgesinde kendi izini arama,
Bırak dizginini kastığın harlı kısrağı…
Kısılırken sakın ha,
Zavallı sesini vurma merdimeydan naralarına,
Karalarına, adını kazma sevdakar gözlerimin.
Ve sözlerimin,
Alt yanına şerh düşme kendi halince,
Denilecek şiir, çoktan denmiştir bence…
***
Renkleri çalınmış bir gökkuşağını düşün,
Ki onun yeri eskimiş aşklar deposudur,
Yağmurların arkasından kuraklık beklenmez ki,
Çün ki,
Denilecek şiir, çoktan denmiştir bence,
Yağmur zaten yere inmiştir kendi kühtünce…
***
Ne boşa harcanır zaman,
Ne de boşa emek…
'Belki bir gün döner.' Demek umuttur,
Bu umutla oturulur yolların kenarına,
Ancak felasife ince bir ışıktır,
'Cız! ' diye kayar yıldızların ardınca…
Uzaklara bakarsın da,
Hiç aklına gelmez yakına türkü yakmak ya,
Hiç övgü dizme dünyaya.
Zira boşa harcanır işte o an zaman,
Ve de boşuna emek…
2/:
Sus,
Ve kına yak yanaklarına,
Dudaklarına kızılcık şerbeti sür,
Ağla ve kabus gör bütün gece!
Çünkü denilecek şiir, çoktan denmiştir bence…
'Seviyorum! ' diye diye,
Karşıdaki kayalıklara amansız bağırmakla,
Ancak kendi sesini duyarsın a acar bey.
Dağları titretmek zelzeleye nikah kıymak gibidir,
Bir şaşkınlığa düşünce insanın çaresiz açılır ağzı,
Ve bağırır hey heylenerek acizliğine meydan okurcasına,
Böyle durumlarda asla yıldızlar kaymaz,
Ancak kayanlar bizim bakışlarımızdır,
Bir de şu var Tarihi Heredot'ta,
'Kadeş, bir kardeş harbidir! '
Yahutta,,,
Gözlerimizden süzülen yaşlarla susuzluğumuzu kandıramayız,
Ancak uykusuzluğumuzu kandırabiliriz.
3/:
Ve sen hala düşüyorsan kendi çukuruna,
Özlediğin yarınını dün yitirdiğin içindir,
Bir başka biçimdir bugün dünün yanında,
Çiçeklerin derinliğinde meyveleri aramak,
Ancak incir çekirdeğini buldurur sabırsızarayana,
Bu kadardır kader,
Ancak bu küturda yelence,
Denilecek şiir, çoktan denmiştir bence…
Bir de şu var Tarihi Heredot'ta,
'Kadeş, bir kardeş harbidir! '
Harbse, zalimanın kibridir…
***