Canlanır ilkbaharda inan sonbaharda ölen şu doğa
Aynı ilkbahar gibisin canlandırdı bu kalbi daha ilk duan
Ne akıl vardı bende ne de ruh sağlığım döndü hepsi sen gelince bana
Kalbimin kullanma kılavuzu olsa dahi eminim ki sıkılırdın
Istırabı çekmezdim eğer sebep sen olmasaydın
Lakin gözlerimde alevi var daha bitmemiş anlaşılan intikamın
Ilık bir ilkbahar yağmurunda söyle neden yalnız ıslanırdım
Çok sevdiğimi ve özlediğimi dahi bildiğin halde neden şu an yalnızlığıma sarılmaktayım
..
Gülmesini inan ki bana sen öğrettin
Üzüntülü anlarımda yüzüme tebessüm düşüren sensin
Lale bahçelerini sersem de önüne tek bir gülümsemen yeterli
Çünkü o küçük bir gülümsemen içinde koca bir cennet gizli
İlkbahar gibisin hiç bitmesini istemediğim bir rüya misali
Ne kadar çektirmiş olsam da sana seni ne çok sevdiğimi bilirsin
..
Baharı anımsatıyor bana, her baktığında yeşili çalan o gözlerin
Evet özledim, itiraf etmekten çekinmem asla çünkü gerçekten sevdim
Tükenen nefesimle mırıldanırken satırları, bir yandan kalbimi çalan sendin
Üzerime düşen bir ilkbahar yağmuru değil de gözlerinden çıkan bir seldi
Lakin ne kadar hazırlansam da sana karşı, bir ses tonu uzaklardan gelen nefesin kalbimi kalbinin ayaklarına serdi
Pas tutmaz kalbim, çünkü her gün her dakika sana aşık kalan biriyim
Ormanları gözlerine denk getirmeye çalışsam da o sınavdan sınıfta kalabilirim
Lütfedip de yanıma geleceksen eğer, karanlığı aydınlığa def edebilirim
Artık zorlasam da beynimi, kalbime hükmedemesem de seni oracığa göme bilirim
..
Aşk, yaşayabilene ilk bahardır
Kanatlanırsa ki gönlüm, sana doğru kanat çırparım
İlkbahar mutluluğun ve sevginin kaynağı
Filizlenir bu mevsim, yıkılmayan aşkın tohumları
Yorgun muyum, hayır, senden asla yorulamam
Issız bir adada uyansam, senden başka yol bulamam
Loş bir ışık gibi üzerimizde dursa gök kuşağı, yine sorgulamam
Doğum günün bize kutlu olsun mutlu olalım ömür boyunca
Ilık esen bir rüzgar mutluluğu bahşediyor ömre ömür bulunca
..
