Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bir de toplumsal yanı var ya yaşamın,
Hani, milletçe yaşadığımız
Kutlarım sevgili şair,çok güzeldi.YUVASIZ KUŞ
Bir hayatın baştan itibaren anlatılışı bu kadar mı güzel olur? İmrendim! Üstadım kendi hayatımızı da; daha okurken elekten geçirtiniz...Sanki hayatın senfonisini dinlerken yaşattınız...Saygıyla kıymetli kaleminizi alkışladım yine...Teşekkürler böylesi güzel bir şiirle buluşturduğunuz için...
Bir de toplumsal yanı var ya yaşamın,
Hani, milletçe yaşadığımız;
Neler geldi, neler geçti başımızdan,
Kimler geldi, kimler geçti,
Uzaktan kumandalı yönetimler, darbeciler,
Onursuzlar, hırsızlar, sömürücüler...
Onlarla da yaşadık yılları,
Ağarmış sakallarımızdan
Utancı silemedik;
Yaşadık yaşamasına da,
Yaşadık mı- öldük mü
Bilmedik,
Bilemedik...
Ünal Beşkese
Yüreğinize sağlık usta kaleminizi kutlarım her zamanki gibi usta kaleminizden akıcı ve anlamlı şiirinizi beğenerek okudum duyguları ilmek ilmek işlemişsiniz evet insan hayatı da aynı rotasız bir gemi gibidir bu yaşam içindeki yolculuk aynı fırtınaya kapılmış rotasını şaşırmış bir gemiye benzemiş anlamlı ve akıcı güzel şiiriniz için sizi canı gönülden kutlarım.Saygı ve Sevgilerimle.
Hayat bir film şeridi gibi hızla gelip geçiyor,geride çevresine ve milletine faydalı olabilecek miraslar bırakabilirsek ne mutlu bizlere gönülden kutlarım kaleminize yüreğinize sağlık Mesut Özbek
Yaşamımızın rotası belki biz doğmadan çizilmiş, ama biz çalkantılarla dolu, dalgalı bir denizde ömrümüzce yalpalayıp duruyoruz. Suyun akışına bağlı sürüklenip gidiyoruz. Dümen elimizde gibi dursa da, o rotayı biz düzenleyemiyoruz. İstemediğimiz yerlerde konaklayıp, istemediğimiz yerlerde mola veriyoruz. Öyle bir muamma ki bu, dümeni biz kırıyoruz sanıyoruz yine de...
Eğer ömrümüzün rotasını çizmek elimizde olsaydı, asla 'keşke'lerimiz olmazdı.
O çalkantılı denizde bir kuğu misali kayıp giderdi gemimiz.. Tüm aydınlık ufuklar bizim olur, yüzümüzü aydınlatırdı...
Bu güzel şiirinizi ve sizi kutlar, saygılar sunarım efendim.
Biz hep çocuktuk çocuk kaldık çünkü çocukluğumuzu yaşayamadık daha çocukken büyüttüler bizleri ve içimizde her zaman bir küçük çocuk kaldı. yürekten kutluyorum çok güzel bir çalışma tam puan + antoloji ile selamlıyorum siiz ve güzel şiirinizi. ++
Rotasız gemi bazı zamanlarda da geriye yolculuk yapıyor böyle.. Geçilen suları seyrediyoruz. kah durgun kah dalgalı.. Bazen rüzgara kapılıyoruz bazen ılık esinti değiyor tenimize. İllaki her biri bizi anlatıyor yaşadıklarımızı bize ait anılar.. Zengin duygu karmaşasında yaşadık mı bunca zamanı diyoruz. her şey nasıl oldu bitti ye geliyor asında. Sanki yıllar değil geçen küçücük bir an.
Yaşamın ta kendisi..
Özel bir yolculuk harika bir final..Yine keyifle okunacak bir şiir. Kaleminize engin yüreğinize sağlık. Sevgi ve saygılar..
Hocam,bu degerli siirle,istem disi olarak; bazen sizin yasantiniz hakkinda düsündügüm konularada isik tutan,hayatinizi cocukluktan zamanimiza kadar nasil bir rota izleyerek,yada izlettirilerek geldiginizden azda olsa bilgi sahibi olmus olduk,gerci benim kafamda hayali olarak cizdigim Ünal Beskese portresinden hicbirsey farkli deyildi
ama sizin kaleminizden gercek mánada ögrenmek bu siirde kismet oldu.Gösteristen hic hoslanmayan,o alcak gönüllülügünüz,paylasimci ruhunuz,sevgi,sevkat deryasi bir yüreginiz,siz bile farkinda olmadan siirde, benimde kelimelerle anlatamayacagim bir ortam yaratmiski,siiri okuyupta etkilenmemek elde olan birsey deyil.her yönüyle,benim gönlümde yine ayricalikli,unutulmazlar arasina girecek bir eser cikmis ortaya.Hocam,iyiki varsiniz,Allah yüreginize,kalem tutan ellerinize zeval vermesin,gönülden kutluyor,selam ve saygilarimla ellerinizden öpüyorum.
rotasız gemnin sonu nasıl mechulse plansız biryaşamın sonuda mechuldur usta insanlığın hayatı ademle havvanın varlığından bu güne kadar hep planlanmış yeni yeni planlarla değişimler yaşanmış yaşanmaya da devam olunacaktı
Rotalısı da var mıdır, merak konusu işte...
İnsan hayata başlarken 'rotayı çizen değil...' Rotaya uyan konumunda... O nedenle kim çizerse çizsin, 'rotasız' denmeli... Öyle ya, benim belirlemediğim yön benim mi olur?
Sonra yavaştan dümeni ele almaya çalışırız... Onun da süresi ne kadardır bilinemez... Zira çoluk, çocuğa karışırsın, onlar büyüdükçe 'bu tarafa gidelim' talepleri başlar, rota yine bizim istemimiz dışında çizilir, üdahil olmaya çalışsakta...
İşin garibi, 'bizim gemi' büyütebildiğimiz kadardır... Bazen takaya bile razı oluruz... Esas gemi, 'içinde var olduğumuz milletin gemisidir' ki, onun rotası kimlerin elinde olacak, bir Allah bilir...
Değerli şair de işin farkında... Koca gemiyi fırtınalı denizlere sürükleyenler de çıkmıştır, karaya oturtanlar da! İçlerinde biraz ustası ve ehli çıksa, hemen müdahaleler başlamış, dümene 'uzaktan kumandalılar' geçirildiği için sakin ve huzurlu bir seyrüsefere hasret devam edip yola, gelmişiz bugünlere...
Artık büyüdük mü, küçüldük mü? Güldük mü, üzüldük mü? Yaşadık mı, öldük mü nereden bileceksin?
Keşke çocuk kalsaydık... Farkında bari olmazdık...
Mesajı ve zengin içeriği ile çok etkili bir şiir... Kutlarım Değerli Ustam...
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta