Yanağındaki gamze, dudağında kıvrılış,
Gözünde ışıldayan sevgi benim olsaydı.
Gülüşünü mey diye içseydim sabah akşam,
O hiç tükenmeseydi, hep yeniden dolsaydı.
O narin güzelliği, o zarif hallerince,
Aşk arayan gönlünce, sevdalı ellerince,
Sarılıp da boynuma sarmaşık güllerince,
Aradığı sevgiyi kollarımda bulsaydı.
Bazen güzel boynunu mahsun mahsun bükerek,
Bazen kızıl saçları omuzlara dökerek,
Ürkek, narin bir yavru ceylan gibi sekerek,
Gelse, aşkın tadını doya doya alsaydı.
Sevgimi şiir yapıp, ezberletsem diline,
Gönlümü mızrap diye verebilsem eline.
O mızrabı aşk ile vurup gönül teline,
Aşkı, âşık olduğum elleriyle çalsaydı...
Henüz hiç açılmamış pembe bir gonca gibi,
El değmemiş, yaylada bakir bir yonca gibi...
Gönlüm, bütün ömrünü yazdığı günce gibi
Yalnız benim olsaydı ve hep benim kalsaydı
Ünal Beşkese
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 2.4.2013 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
pembe goncalar gibi gülümseyerek çıkarsa sevenin karşısına
Nasıl istemez gönül böyle bir yâri... Böyle içten ve yakınsa, artık elini uzatıp sımsıkı tutmaya kalıyor iş...
Her şey bir yana, öyle güzel ki bu şiir, okuyanın da, keşke ah onun olsaydı diyesi geliyor.
Gönülden kutluyorum bu sevgi dolu yürekten dökülen şiiri...
Saygılar ve sevgiler bizden efendim...
Çok güzeldi, çok... Tam puan
Gecikerek geldiğim sayfada harikulade bir şiir okumanın tadını duydum.. Tebrik ve teşekkür ediyorum değerli abime...
TÜM YORUMLAR (20)