Öyle bir anlatılmaz dert ki yokluğun;
Seni her hatırlayışımda, bir ateş topu düşer yüreğime,
Sevmediğim gerçekleri sakladığım kristal küre kırılır,
Herbiri yüreğime batan binlerce sırça olur.
Ve her unutmak isteyişimde seni
Bir dünya düşer gözlerimden,
Paramparça olur....
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İçimde acılar..içimde binbir kırık kapı
Fırtınalar süzülür derinlerime
kapatır gözlerini gönlüm
gün ışımayan karanlık bir geceye....
Mükemmeldi...Kutluyorum usta kalemi,saygımla..
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta