zwr- Akrep Şiiri - Ünal Beşkese

O, genç ve iyi yürekli bir akrepti.
Daha küçük bir çocukken, dinlediği bir masalda, akrabalarından bazılarının geçmişte yaptığı kötülükleri duymuş ve çok üzülmüştü.
O gün karar vermişti, büyüyüp güçlü bir akrep olduğu zaman da, o hiç kimseye zarar vermiyecekti.
Bir gün, bahçede dolaşırken, evin güzel kızının bacağındaki bir gül dövmesini gördü. Birden gencecik yüreğini bir sıcaklığın kapladığını hissetti. O ne güzel bir şeydi. İçinde, ona dokunmak için tarifsiz bir istek duydu. Sevgi dedikleri, aşk dedikleri şey, bu olsa gerek diye düşündü.
O gece, gizlendiği taşın altında hep o gül dövmesini düşündü. Ertesi sabah ve ondan sonraki günler, hep o güzel kızın bahçede dolaşmasını bekledi ve her gördüğünde o gül dövmesini, kıpır kıpır bir şeyler oynadı yüreğinde.
Sonunda kararını verdi. Ne yapıp yapıp denemeliydi ona dokunmayı...
Evin bahçe kapısının açık olduğu bir an, bütün dikkatiyle kimseye gözükmeden içeri süzüldü.Ve gece,kızın yattığı odayı görünce, doğruca içeri girdi. Kızın yorgandan çıkmış ayak bileğinde o büyük aşkı gül, onu bekliyordu.

Yatağa tırmandı ve kızın ayağına çıkarak o gül dövmesine yöneldi. Hayatının en mutlu anlarını yaşıyordu. Dövmenin üzerinde dudaklarını dolaştırmaya başladı. Minik yüreği, çırpınırcasına çarpmaktaydı. Mutluluktan ölebilirdi sanki.

Gülün üzerinde bir süre sevgiyle gezdi
Fakat kız, ayağında bir şey dolaştığını sezdi
Hain kız, bir çığlıkla silkeledi onu yere, çok hissizdi
Akrep, sevdiğinin yanında küçük düşmüştü, ümitsizdi
Utandı, şaşırdı, öylece kaldı, yaşamdan bezdi
Ve kız, terliğin topuğuyla akrebi ezdi, ezdi, ezdi...

Meğer vaktiyle bir akrep bir kızı sokmuş,
O günden beri, akreplerin, gülleri sevmeye hakkı yokmuş.

Gül sahiplerince böyle buyurulur,
Bütün akreplere önemle duyurulur...