Bir hüzünlü şarkı gibiydi zaman, hüzzam makamından,
Yüreğim, kanadı kırık bir kuşun tünediği kasvetli bir kafesti
Ve hep, dertli bir bulut gibi çökerdi akşam kırık-dökük umutların üstüne,
Sigaramın dumanına tırmanan anılarımı seyreder, avunurdum, çaresiz...
Sonra sen girdin ömrümün karanlığına, yolunu kaybetmiş bir ışık gibi,
Yeşerdi, tomurcuklandı kuru dallarım, seninle gelen baharlara alışık gibi...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şimdi yoksun sen, ne nihavent, ne hüzzam...Tüm şarkılar susmuş,
Güneşsiz kalmış günlerim, gecemin bütün yıldızları kaybolmuş
Ve bomboş yüreğimde cansız yatıyor, o kırık kanatlı kuş...
== Alkılı/Yorum Üstadım.. yüreğiniz var olsun.. saygılarımla..nevzat uçar..
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta