Zurna Duydukça Şiiri - Hasan Arpaci

Ben efkarlanıp,
Şiirler yazsam da,
Kimse inanmıyor bana.
Yürürken sokaklarda,
Hem ıslık çalarım,
Hem türkü söylerim,
Hem de şiirler yazarım.
Ara sıra dergilerde yayınlanır,
Para da kazanırım...

Sen beni anlamak istersen,
Beynini şu azık torbama sok bakalım,
İçinde hayatımı bulacaksın.
Elini kalbimin içine daldır,
Belki benim le ağlayacaksın,
Belki de,
Çekerek ırmağı gibi çağlayacak,
Şairliğime inanacaksın...

Ama asıl uzmanlığım başka,
Eski çobanım ben.
Dağlarda kralım,
Kırlar da baraka dır,
Sarayım,
Bazende soytarıyım.
Tarlada çok iyi çalışırım,
Orak biçer,
Harman savurur,
Sırtımda çuval taşır,
Üç hamala taş çıkartır,
Birinci sınıf ameleyim...

Bir de fazladan imamlık yapar,
Tanrı’dan torpil isterim,
Duyarsa tabi...
Tarhana çorbası yanında,
Dört yumurtalı Menemen,
Makarna da yaparım...

Şairiz dedik ya,
Zaman buldukça,
Zurna duydukça,
Çalar oynar,
Şiir de yazarım.
Yazarım da yazarım,
Ara sıra resim de yaparım,
Ama,
Aklım kimya ve fizikte,
Şairiz işte...

Hasan Arpacı,1978,Göynücek,Amasya