Tarih kokan İzmir'im bak, nasıl çırpınır,
Ruhundaki asiliği,saklayamaz ki!
Hasret solur, sevda solur ve de yıpranır,
Bir yetkili görmüyor mu, anlatamaz ki!
Gelin görün İzmir'imi,bir sahip çıkın,
Mevsimlerin en güzeli,orda yaşanır,
Çığlığını duyun artık,yakıp yıkmayın,
Kenarlarda,korumasız,hiç bırakmayın.
Gözyaşları bağrın deler,pişman olursun,
Bir an önce yardım edin,o ağlamasın.
Zümrüt gözleri yaşlarla,acı mı dolsun?
Ruhundaki kasırgalar,kalp dağlamasın!
Kıyıları ayrı güzel,bakımsız kalmış,
Grubundaki güzellik,efsaneleşmiş,
Ormanları hain eller,nasıl da yakmış,
Yazık olmasın İzmir'e,canı çok yanmış.
Mavi gözlü Ege'nin o, zümrüt bahçesi,
Tarihi,doğasıyla da,ayrı güzeldir,
Her bir dilden var konuşan,çeşit lehçesi,
Onun istediği sizden,biraz ilgidir.
Duyarlıdır biliyorum,duyan gönüller,
Gönlü güzel insanlardan, yardım gelecek,
Seslenişine kulak ver,bitsin hüzünler,
İzmir daha güzelleşip,ruhu gülecek.
Kayıt Tarihi : 27.8.2006 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Unutulmuş İzmir'ime hele bir de,yakıp yıkmalar,darbe vurursa buna gönül mü dayanır.Ormanları yakılıyor,Modernleşme diye doğa güzellikleri yokediliyor. Bir gün bu acımasızlığa Hırçın çocuk,Ege Denizi de isyan edip,ben bari bağrıma alıp saklayayım diye kucaklayıvermez mi.Yok olmasın Zümrüt gözlü İzmir'im.Hırçın çocuk Ege denizi de onu bağrıma alacağım diye sonsuzlu_ ğuna almasın,bağrıma basacağım diye...Herkeze Zümrüt Gözlü İzmirden Meltem esintileri gönderiyorum...Saygılar.
TÜM YORUMLAR (2)