Zulüm, zulüm üstüne Şiiri - Mehmet Çoban

Geniş adam derlerdi
Hoş görülü mertti
İnsanlık timsaliydi

Geniş adam derlerdi
Kuralsızdı, ilkesizdi
İyi kötü ne varsa içine çekerdi

Genişliğin içinde
İki kimlikti özde
Biri iyi, biri kötü değerde

Hoşgörüyü anlamadım hiçbir zaman
Neyi, neleri hoş görür insan
Bir kere ilkesiz, kuralsız olan
İçinde iyiyi, kötüyü barındıran
İnsanlık değerlerini hiçe sayan
Çıkmalıdır hoşgörü anlayışından

Çalsın, çırpsın, talan yapsın
Keyfine göre milletin sırtına yamansın
Kişilik, aile, toplum değerlerini hiçe saysın
Adam gibi değil asalak gibi yaşasın
Sorumsuzluğu, saygısızlığı tavan yapsın
Sonra dönüp ben buyum hoş görün diye nağme yapsın

Oldu canım mı diyelim
Yoksa o da insanlık halidir hoş görelim mi diyelim
Geniş adam olmak lazım ama bu kadarı olmaz mı diyelim?

Hayır! İnsanın başına her şey gelebilir
Hoş görüp elinden tutmak gerekir
Ama bu, yalana, riyaya, istismara evet demek değildir

Hoşgörü mantığında da ilke, kural olmalıdır
Hoşgörünün genişliği değersizlik, ilkesizlik olmamalıdır

Şerefsizliği, şeref kabul eden
Talanı, soygunu, istismarı, çıkarı adamlık bilen
Kendini değiştirmeyen, doğrulara gelmeyen
Nasıl hoş görülür? Düşünün vicdanen
Hem mantıken, hem de aklen
İnancınızın özünden

Bir toplum “kötülüğü görürse
Yapabilirse düzeltsin eliyle
Yapamazsa karşı çıksın diliyle
Susturulduysa ret etsin kalbiyle
Diyen resulüne, liderine
İnat edercesine
Hoş görü geliştirirse
Kötülüğü iyilikle
Yaşatırsa birlikte
Olur, zulüm zulüm üstüne
Her türlü belayı hak eder biline

11.12.2014 – İzmir