Kalmadı insanlığın masumiyeti.
Zalim zulmüyle övünmekte.
Anlamıyor artık tok açın halini
Doymuş ama hala dünyayı sömürmekte...
'Bir insan öldüren insanlığı öldürümüş sayılır'
Diyen peygamber ümmeti kardeşini öldürmekte.
Öyle bir gaflette ki yaptığından habersiz,
Kardeş kanı dökerken 'ALLAH! U EKBER' demekte
Para pul sizin olsun, mal mülk şan şöhret...
Aç kalmaya razıyım, haramsa pişmesin hanemde et.
Ve ölürken bir aç çocuk annesinin kucağında
Yediğim her lokmadan dolayı Rabbim beni affet.
Kayıt Tarihi : 4.8.2013 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!