Bu aralar,
Gönlüme ferman dinletmekle meşgulüm.
Dolu dizgin arzular,
Kaf dağın ardında gizli umutlar
Aşk değil yaşadığım, düpedüz zulüm.
Sorma hatırımı,
Yakası açılmadık ahlar işitirsin.
Kalemim kırık
Yazılmayı bekliyor boş satırlar.
Ve gözlerinle gecelerim tehdit eden anılar,
Başıma çöreklenen bu sevda yellerinin tek nedenisin.
Şu sıralar,
İç dünyamda fırtınalar, dağılmaz his bulutu.
İte kaka hayat mücadelesi.
Sana çıkmayacağını bildiğim
Didik didik bela aradığım yollar.
Ve artından çöktüğüm yıllar.
Sevmek seni bu alemin hangi boyutu?
Akla ziyan düşlerim.
Güzelliğinle terbiye edilmiş neyleyim!
Çaresizliğin gözyaşları,
Kırılmalara hevesim dünyam karıştırmış kime ne diyeyim?
Gülüşün felaketim,
Aşkın sefaletim
Hakkım olanı ver artık ne olur?
04.01.2017
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 15.1.2017 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/15/zulum-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!