Zulüm Şiiri - İbrahim Tezölmez

Varsayalım seni bir gün görmezsem,
O gün uzar asır olur sevgili;
Seninle beraber ah bir virane,
Bana konak kasır olur sevgili.

Kalbimdeki sızın ateş yumağı,
İçimde sen yaktın ah bu çerağı;
Su serpip gönlüme bu yanardağı,
Söndürmezsen kusur olur sevgili!

Sensiz geçen hayat hak ile yeksan
Yangına dönüşür kıvılcım yaksan
Sarayda yaşamak zuldür sen yoksan
Atlas, diba hasır olur sevgili!

Ne büyük zulüm bu gençlik çağımda,
Çepçevre acı var solum sağımda,
Iztıraplar deste deste bağımda,
Ölüm belki huzur olur sevgili.