ZULÜM
Firar etti uykular, yataktan kalktım
Sokaklarda yürüdüm, seni düşündüm
Bilemezsin sana ben, senden yakındım
Karanlığa büründüm, sensiz üşüdüm…
Düşündükçe resmini, gemiler yaktım
Bu perişan halime, ben bile şaştım
Bir çare sun Allah’ım, yanıyor bağrım
Yardan ayrı yaşamak, Sanki bir zulüm…
Esirgedim kendimden, kuldan sakındım
Gurbet elde kimsesiz, sensiz öksüzüm
Gözlerimi çıkarıp, kalbine kattım
Seviyorum diyecek, yok başka sözüm…
Sedat Erdoğdu
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 28.10.2021 08:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Erdoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/28/zulum-118.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!