Zülüfler Sırma Telli Şiiri - Sinan Bayram

Ferman hayat atar dışarı ölüm alır içeri
girdaba düşen kıramıyor zincirleri

Hüzün ve mutluluk içtima alır firar var mı diye
firar gezen eşkıya olmuş bir hasret vakti

Uyanmış hücreler zindanlar cellatlar
ölümden yana herkes ayaklanmış

Hayat tok haliyle kurban ne katliam ne bilir mi
sağır olan kör olanın isyanına hiç darılmamış

Kayan yıldızlar çamur içinde boğulur
harman içinde eşkıya ve hain bir bıçak

Kör boğaza saplanmış çırılçıplak bir gölge
akar su koynuna alır en taze çiçeği şafağı

Mavilik düşler filizlenmiş yeni bir hayat gibi
eşkıya yürek koşar nefes nefese bir cennete

Cehennem kör karanlığa meşale elde kırbaç
bir anne avuç içine bir serçenin yürek atışı

Hayat bir adım da uçurum bir nefeste ölüm
melekler kanat çırpar bir çocuk yağmur bekler

Başaklar perde perde efkar gibi kararmış
toprağın vefası kalmamış gül olan dikenle solmuş

Sol taraf iz taşır ya sevdadan ya acıdan
çorak toprak kulak kabartarak müptela yokluğa

Ayaz vurur gül seyrini amansız kana kana
dağlar bulutlara uzanır zülüfler sırma telli