Evvelden biri vardı canlıya zulüm eder,
Daima çarpılırdı, sonra çekerdi keder…
Rab’bini önemsemez, bilmez ve düşünmezdi,
Hasta düşüncesiyle kula zulüm ederdi…
Rab’bimizi saymazdı hayvanlar sanki maldı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta