Zulmetteki Nurlar Şiiri - Ali Oskan

Arayanlara nimet, tükenmez bir saadet,
Simsiyah örtüsüne büründü mü geceler,
Tefekkür bir ok gibi deler karanlıkları.

Bulanlara ganimet, dilden düşmez şahadet,
O’nu anan dillerden döküldü mü heceler,
Nice Şeb-i Aruslar süsler karanlıkları.

Gönül gözleri görür zulmetteki nurları,
Altı cihet bir olur, aşarlar ufukları,
Dilşüde sultanların mevacid dorukları;
Bu tarifsiz hallerden ayıldı mı niceler,
Gündüzün ortasında arar karanlıkları.

Geceler, ah geceler! Muhabbet bilincidir,
Canlar canına giden yolların erincidir,
Vuslatta gönüllerin bitmeyen sevincidir;
Yokluk ile varlığa ulaştı mı yüceler,
Sonsuz bir neş'e ile gezer karanlıkları…

(19. Şubat. 1997 - İzmir)