Kaf dağını yardı, cevheri söktü
Ferhat’ça vurmadan dağlar yarılmaz
Potada eritip, kalıba döktü
Kalıpsız bedene Hünkâr kurulmaz
Mânada Davut’tan aldı emiri
Körüğün üstüne serdi kömürü
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;