Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Bence yaptığından utanan kişi
Ne beni çağırsın, ne kendi gelsin!
Aşkın ne zamanı, ne de var yaşı
Ne bana bil desin, ne kendi bilsin!

NOT: Bu Leb değmez şiirdir

Hülyaya seslenir çağın kuşları
Duyan insan dilde sözü unutur.
Gönülden gönderir göze yaşları
İçer azar azar tuzu unutur.

Mülkü yoktu, azmi vardı
Sebat ederdi, yılmazdı
Bir alırdı, beş koyardı
Dört desen razı olmazdı.

O sultandı, güzel yârdı

Seher bülbülünü ayaz kavurdu
Kışın gönlü akta gelemiyorum.
Sokağı kiralık satırlar vurdu
Düşünce kızakta gelemiyorum.

Yılanlar yaylayı çiçeksiz koydu,

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Sen sevdandan vazgeçersin
Ben senden vazgeçebilmem
Sen yokluğu yâr seçersin
Ben ki körüm, seçebilmem.

Hangi karabulut yağmura gebe,
Hayat oyun oynadığı körebe...
Senin baban babasından kötü be
İyi dinle, kulak kabart sözüme! ! !

Yürüsün de bir bak sanırsın beydir

Beni sana seni bana götüren
Yollar bir bir kıra yaslanmış, anne.
Umutları yavaş yavaş bitiren
Bir karanlık sır’a yaslanmış, anne.

Seninle başladı, göründü ömür

Sensiz bu hayatın tadı tuzu yok
Gönül sensiz nasıl yaşıyor anne
Koyun meler arkasında kuzu yok
Seherler sabahı kaşıyor anne

Sağ solu bilmezdim, sen idin ışık

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Yağmur yağar bu çatlaklar düzelir
Özlenen baharlar ne zaman gelir
Vefasız sevgili halden ne bilir
Gizlenen baharlar ne zaman gelir

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Gözüm yolda kaldı gönlümde acı
Yaylamızın ak lalesi hoş geldin
Gönül senin ışığının muhtacı
İrademin loş halesi hoş geldin.