Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

Hakikat bağının çiçeği solmaz,
İnsanı yitiren ol yalan imiş.
Boşa koydum dolmaz, dolusu almaz
Dünya denen kabir, bol yalan imiş.

Sevda çiçek çiçek, pervane arı,
İki kiraz dudak, diller yanıyor.
Okyanusa köprü kurmuş nazarı,
Kaşlar arasında, yollar yanıyor.

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Ateş düşünce yakar, su sancıyı bastırır
Hayat pamuk ipliği dehası olmaz kızım
Nedim söylerse ödül, Nefi derse astırır
Şiir ruhun gıdası, sahası olmaz kızım.

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Al basar, allar beni
Götürmez yollar beni
Dostlar ayağı kesti
Gönülsüz kollar beni.

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Bedenim yanıyor, ruhum üşüyor
Karanfiller soldu kavaklıklarda.
Sevgi yüreğimden düştü, düşüyor
Ben bana sarıldım kayalıklarda.

Gölgemi toparladım, bedenime üşüştü
Çingene ipi çekti, yılanlar “öç” dediler!
Ak şafağı beklerken, göğün merkezi düştü
İsmail tekmil teslim, kurbanlık “koç” dediler!

Hüzün duvarlarıyla örülmüş gök engini

Adaletiyle ünlü hükümdarın biri
Rüyasında zalim bir sultan görür.
Ona sorar:
Allah senin gibi bir zalime ne yaptı?
Sana nasıl bir kabir azabı hazırladı?
Zalim cevap verir:

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Gene hasret ile inler de bülbül
Melanet tükenmez görünmez emen
Gece fidanının ucundaki gül
İçimdeki sevda renkli yasemen

Gençliğin hedefi şu hitabede
Kime yokuş, kime iniş, kime düz
Görünen bir büyük sorun, arbede
Sonunda bir şüphe ve günâhkâr öz

Dünyada üç şey vardır ki
Tadına doyulmaz:
Salih amele sebep olan ilim,
Hayırlı evlat,
Helal mal.