Züleyha yokluğuna sürdüm bakışlarımı
İçimde bir yangının viran kalıntıları
Dilimde sükûtunun en acı çığlıkları
Hüznümün sevincime galip geldiği kadar
Yürüdüğüm caddeler ayaklarını arar
Bir ışık hüzmesi ki; inan hep seni sorar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta