Kayseri Erciyes Üniversitesi Rus Dili ve Edebiyatı öğrencisi.
Sensiz kaldım
Gözlüğümü kaybetmiş gibi, rahatsız edici
Hayallerimde yaşıyorsun, çaresiz
Her sabah tek tek hatırlatıyorum kendime;
Birlikte geçirdiğimiz zamanları
Yürüdüğümüz sokakları, gittiğimiz yolları
Ansızın girdi hayatıma, beklemiyorken
İstemiyorken
Konuştu uzun uzadıya,
İnanmıyorken
Şarkılar söyledi, aşkla
Artık duymuyorken.
Bir derdim var;
Çölde kum tanesi
Denizde tek damla su
Bana keskin bıçak olan.
Bir itirazım var;
Geleceği görüyorum;
Ara sokağın başında renk renk çocukların
Topun peşinden koşturmasıyla,
Umudu görüyorum;
Huysuz amcanın bahçesine kaçan topu
Sessiz sedasız almaya çalışmasıyla,
Yüreğimi parçalıyor, acısını hissediyorum
Bazı anlar oluyor, gereksiz;
Elime balyozu verseler de yıkıp döksem
Ya da atsam kendimi bir uçurumdan aşağıya
Anlamasam, hissetmesem, düşünmesem
Ama biliyorum, o an bile gelir aklıma
Soğuk duruşumun arkasında
Öyle değilim aslında
Kalmaz geriye gülüşlerim
Buzdan kalkanım var benim.
Çekersen keskin kılıcını
Doğrularla yanlışların arasında,
Yanlışa daha yakın gibi.
Hatalar ve başarılar bir terazide,
Hangisi daha ağır basıyor siz tahmin edin.
Gözlere perde indiğinde,
Neydi günah? Neydi sevap?
Şu geceler bir şiir olsa,
Karanlığın içinden bir ışıkla dünyaya,
Uzun uzun mısralar dökülse üstümüze,
Belki bozulur bitmeyen suskunluğumuz.
Herkes bir ağız olsa,
Kurtulsak başı boş dilimizden,
Bazen zor geliyor öyle değil mi?
Sabahın köründe tüm enerjinizle uyanıp
Gün içinde, masanın başına oturana dek
Alıp götürüyorlar sizi, kendiniz olmaktan çıkarıyorlar
Her şeyi söküp atıyorlar içinizden.
Bi’ tutturamıyoruz şu dengeyi,
Oturdum öylece gece karanlığında,
Sessizliği dinliyorum kendi başıma,
Bir sarı sokak lambaları aydınlatıyor defterimin yüzünü,
Bir de yazarken içmeyi unuttuğum sigaramın külü.
Yüreğim, galip geliyor aklımdan,
Susturmuyor kalemimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!