Zulada Sevda Şiiri - Feyza Muhurlu

Çocuk sevinçleri büyütüyordu gelişine
kapıyı çaldığında ardına kadar açmıştı yürek,
şaşırmıştı aslında..

Aşk'ın tarifi yoktu değil mi?
en ücra köşede bile büyüyebiliyordu
yer mekan ve zaman anlamsızdı,
bir varmış bir yokmuş gibiydi
zulada sevda..

Sırtımızda kocaman bir heybe,içinde sahipsiz acılarla
yollara düştük şiirle,ser'de kaybolmak varsa da..
korkuyor artık..

Şairlik nedir ki..?
kalem durakladı yaz(a) mıyor;
hiçbir durakta inmiyor ama
çıkmaz sokaklardan dönüyor yine kendi yoluna..
bir dokun'san bin ah etmemek için susuyor.....
susuyor artık..

Bir eflatun.. İzmir
02.05.2011