Zulada kaldı gün
pusuya yatınca gece
çiğ damlaları
bulut oldu oldu gülüm
senin yokluğunda
kilit vurulmuş belleğim
sensizliğin ızdırabında
çağdışı hayallerle
varlığını arıyor gülüm
yokluğunu sır gibi sakladım
pusuya yatan gecenin koynunda
dizelere sarındım
yorgan diye gülüm
varlığın yeşertirken düşlerimi
yokluğun kurak çöle çevirir
bu cansız bedenimi
ve ben sensizliği işledim
duygularımın en içtenlikli
duvarlarına
ve inan gülüm
senle olan duyarlılığım
pusuya yatan gecenin
zuladaki günün
kollarındadır.
15.06.2014/OLTU
Ruhi HatunoğluKayıt Tarihi : 16.6.2014 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!