Kârûban gecelerden süzüldü heceli sessizlik,
Bir zambuk gölgesinde titredi zamanın ensizliği.
Yankılandı taşsız yollarda, ferahnûr bir iç çekiş,
Sînakâr yıldızlar düştü, her biri bir başka geçmiş.
Göğün kuytusunda bekleyen mülhik bir öksüzlük var,
Ne rüzgâr bilir, ne de yeryüzü – yalnız kalpleri sızlar.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta