Ey Yâr! Öp beni kalbimden
Zifiri karanlık dünyamda kabzolmuşken
Nurundan bir nebze garkeyle ruhuma
Dirilsin bedenim, kan gelsin yüzüme.
Güzelliğin aydınlansın denizimin kıyısında
Gülüşün uslanmaz bir çığlık gibi
Vuruyor dalga boyunda sahillere
Basıyor bağrına yosun tutmuş taşları.
Sessiz, sözsüz, dilsiz, kalemsiz
Karaladıkça seni bembeyaz sayfalara
Yazdıkça yazasım geliyor adını mısralarıma
Dans ediyor kalemim boğulmuş cümlelerin arasında.
Baktığım her yerde düşüyorsun göz bebeğime
Belirli belirsiz aklıma gelişlerini sevdiğim
Yürürken adımlarımız değsin cennetin eşiğine
Ayet ayet hatmedeyim seni yüreğimde.
Kayıt Tarihi : 25.3.2023 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam saygı ve tebriklerimi sunuyorum.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)