Gökyüzünden tonlarca sıralanmış yıldız, Kimileri sönük, kimileri ölmüş; İçlerinden biri var ki çok farklı ;Hepsinden daha parlak ve canlı Aydınlığını hissedebiliyorum. Sesini duyabiliyorum.Tebessüm ediyor ışığıyla
Fakat bir yandan da sesimi duyuramıyorum
Yavaş yavaş yükseliyorum gökyüzüne, Yıldıza doğru ilerlemeye başlıyorum. Ellerimi uzatıyorum fakat görmüyor beni; Öyle gülümsüyor sadece , gülümsedikçe insan dalıp gidiyor, nakış nakış işlenmiş gibi, saf ve doğal Orda farketmiştim ilk gürüşte ki o parlak yıldızın gizemini.
Barış ÇarboğaKayıt Tarihi : 25.3.2024 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Zühre gökyüzüne yükselip bir yıldıza dönüşürken onlar Babil kuyusunda başaşağı vaziyette asılı kalmışlardır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!