-gene sessizlik, gene sensizlik-
ne zaman seni düşünsem bir sessizlik çöker gözlerime
içimden bir ses git der, git ve anlat olmayacak işleri
yapamıyorum, çivilenip kalıyorum bulunduğum noktaya
kendimle konuşarak öylesine, sessizce…
-sensizliğin diğer adı sessizlik-
umut mu umutsuzluk mu bilmiyorum ama
eskisi kadar kıskanmıyor, kızmıyorum da sana
ilgisiz…
-hatta umursamaz olduğumu anlatmaya çalışıyorum-
yüreğime…
gene de ara sıra
yani aklıma her düştüğünde fena dağılıyorum
biliyor musun o an, sana koşmak geliyor içimden
seni seviyorum diye avazım çıktığı kadar bağırmak
olmuyor, yapamıyorum…
-belki de adı gururdur bilmiyorum-
Sağanak-sağanak dökülmüyor artık gözyaşlarım
sözümüz söz, biliyorum ben nasılsam sen de öylesin
hani hep söylerdik ya “kendimden biliyorum” diye
kendimden biliyorum elbette…
-kendimden biliyorum gururun ne demek olduğunu-
ama boş ver, sen aldırma sözlerime
biliyorsun işte, hem mevsim, hem ben duygusalım
sitem edecek birini aradım etrafımda anlayacağın…
demem o ki, yani varsayalım hiç tanımadık birbirimizi
iyi yanından bakarsak, bir süreliğine de olsa oyalar bizi
unutmak mümkün değilse, umut etmek en iyi züğürt tesellisi…
Hatice AK/13.03.2012
Hatice AkKayıt Tarihi : 13.7.2015 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok iyiydi ya.
yani aklıma her düştüğünde fena dağılıyorum
biliyor musun o an, sana koşmak geliyor içimden
seni seviyorum diye avazım çıktığı kadar bağırmak
olmuyor, yapamıyorum…
-------Hatice hanım mevsim gibi duygusallık şiirin zaten duygu ve sevgi kervanı gibi olduğunu gösteriyor, çok harika duygu seli kutlarım saygılar sunarım .
TÜM YORUMLAR (5)