İçimizin sakinleşmez çelişkisi
koparır halatlarını açığa yazgılı
gemimizin; kara eski bir anı,
vardığımız uzaklıkta 'belki'
aydınlatmayan bir fener.
Gün ışısa bile yarın dindirmez kaygımızı,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
