Zoruma Gitmez Ölüm Bu Gece Şiiri - Seyit Er

Akşamın üzerine yaslanıyor zaman
Aynı laciverdi bölüşüyor deniz ve gök şu an
Ufuktaki birleştikleri yerden
Usul usul üzerime geliyorlar sanıyorum an be an
İmdat diyecek kelime yok dağarcığımda
Şimşek şimşek gözlerini arıyorum
Hani kimi zaman
Yüzüne sığmayacak kadar büyüyerek gülen
En küçük bir hüzünde ağlamaktan başka cevap vermeyen
İçime hep yıldırımlar düşüren gözlerini arıyorum
Zulamdan çıkarıyorum hayalini
Kan ter içindeyim şimdi
Bir çocuk gibiyim dokunmadan da ağlarım inan ki
Öksüzüm ben sensiz
Baksam da körüm yürüsem de kötürümüm

Ve akşamı ezip geliyor gece
Kederden geberebilirim bile bu gece
Zoruma gitmez ölüm bu gece
Yaşayabileceğim herşeyi yaşadım
Sevginle