Zorsun be ankara Şiiri - Erdem Bağcı

ankara da büyüdüm ben....
ankaranın soğuğunu tanıdım....
kırkağaca gitmeden önce....
hiç yüzüm kararmamış....
kulaklarım yara olmamıştı soğuktan...

erzurumu soğuk bilirdim....
insanını kara yağız yiğit....
üşüyordu ankara da....
tanıdım simasından....
sordum nereden gelirsin diye ....
madem erzurumlusun üşürsün niye....
abi ankara çok soğuk....
yakıyor inan....
sesi çıkıyordu boğuk boğuk....
dedim evet çok yaman....

gece donarsın kışın donarsın....
yazın yanarsın ankara da....
gündüz artı on beş....
gece eksi on beş burada.....
akan su donar kurna da...
çok üşüdüm ağutosunda...
on beşi yaz on beşi kış derdi anam...

eskiden soğuk vardı sadece....
bedenim üşürdü....
şimdi ise ruhumda üşüyor....
zorsun be ankara....
kışın ayrı bir dert yazın ayrı yara....
zorsun zorsun be ankara....