Âşıklar Yurdu’na düşmüş toyum ben,
Gezmek zormuş,gönül nasıl seveyim!
Kendi tadın bilmez,aşka mey-im ben,
Sızmak zormuş,gönül nasıl seveyim!
Aşk bâzen ağıtmış,bâzen gülmece,
Cevabı olmayan,tuhaf bilmece,
Dünyada bilinen en zor bulmaca,
Çözmek zormuş,gönül nasıl seveyim!
Ferhat,Mecnun,Kerem,ibretli anı,
Hep câna yeğlemiş,sevmiş cânânı,
Kolay mı yaşamak,böyle destânı
Yazmak zormuş,gönül nasıl seveyim!
Âşık baksa bile,görmezmiş gözü,
Kendini yitirir,kalmazmış özü,
Yâri övmek için,kelâmı-sözü
Düzmek zormuş,gönül nasıl seveyim!
Kendini unutup,sâdece O’nu
Seversen güzelmiş,her aşkın sonu,
Aşk âşığa kurmuş,bu zor oyunu,
Bozmak zormuş,gönül nasıl seveyim!
Nisan 2009
Mustafa GözelelKayıt Tarihi : 23.4.2009 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!