Zorluyorsun efendi Şiiri - Serhat Kahraman

Bence sabrı fazlaca,
Zorluyorsun efendi.
O odada gizlice,
Gürlüyorsun efendi.

Bu iş değil ki yeni,
Anlamadık “niye” ni!
Sana bir şey diyeni,
Horluyorsun efendi.

Ezrail ki gelince…
Anla yalnız kalınca!
Bizden biri olunca,
Parlıyorsun efendi.

Doldurdun miyadını,
Bunalttın Türk Budun’u
Bence kendin od’unu,
Harlıyorsun efendi.

Kapımızdadır sayrı,
Yettin canıma gayrı,
Serhat, kalmadı hayrı!
Darlıyorsun efendi.

Serhat KAHRAMAN
2 Kasım 2015