Zorla Hayat Yürürmü Şiiri - Veysel Şimşek

İşim olmaz kul hakkıyla haramla,
Sen diyorsun bana yetin gramla,
Izdırapla günmü geçer dramla,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Kaldık üç beş tane zalim elinde,
Garipler hep gezer kambur belinde,
Kaldık toz dumanda sahra çölünde,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Dürüstlük kâr etmez incinir gurur,
Üç kuruşa kardeş kardeşi vurur,
Deki fakir garibanı kim korur,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Çalıssak çırpınsak didinsek boşa,
Yinede ulaşmak zor ekmeğe aşa,
Asgari ücretle gelde sen yaşa,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Durdururlar dur derler hak isteyene,
Alnımın terini verin diyene,
Bey diyorlar çalıp çırpıp yiyene,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Yıllarca saygıdan korkudan sustuk,
İnanmaz kimseler desek kan kustuk,
Merhem diye yaramıza tuz bastık,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Aslında doğrusu ne ise o olsun,
Varmı ayrı gayrı sende bir kulsun,
Hak adalet terazi yerini bulsun,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.

Veysel derki dostum ne bu rezalet,
Mecbur hayat geçim telaş bir illet,
Asgari ücretle geçinen millet,
Her gün böyle zorla hayat yürürmü.