Zordur Yolcu Olmak

Bir başkadır yolculukların tadı
Gerçi tadı da acısı da birdir yolculukların ya
En çokta geride kalanlar ağlar derler ama
Biliyorum en çokta gidene koyar onun sancısı
El sallamak zordur bilirim
Bu yüzden dönmem ardıma giderim
Kolay değil istasyon köşelerinde treni beklemek
Bekleme salonlarında
Issız peronlarda
Kolay değil
Kolay değil yolcu olmak
Bir tren gelir önce
Işığı gözlerimi alıyorsa
Sesi yüreğimi alır götürür
Ani bir fren
Acı bir ses
Ve vagonlar
Bir biri ile çarpışır
Çoktan koymuştur ağırlığını rayların üzerine
Bir vagondan mutluluk boşalıyorsa
Bir vagona hüsran dolar
Ayrılık dolar yaş dolar
Ve bir ses peronda
Acı bir çığlık
Kondüktörün düdüğü ağzında
Hareket memuru
Çoktan yakmış yeşil ışığı trene
Makinist çoktan asılmış
Ayrılığın sirenine
Büyük bir gürültü kopar istasyonda
Ve alır başını gider tren
Sonsuzluğa uzanan yolda
Bir dahaki istasyon malum
Bir dahaki istasyon meçhul
Geride sağır sessizliğe bürünür
Uzanan raylar
İstasyon peron
Geride sevinç kalır mutluluk
Belki hüzün hüsran
Sadece yolcu olmak mıdır zor olan
Ya yolcu etmek
Bana hiç sorma
Nasıl sancır bu yürek
Asıl sessizlik o zaman doğuyor gibi
Peki ya hiç sormadınız mı hareket memurlarına
Trene hareket komutu vermek kolay mı diye
Az mı sızladı yüreği kim bilir
Ya kondüktör
O demirden düdüğü dudaklarının arasına sıkıştırmayı çok mu sevdi
Hele makinist sevenleri ayırmaktan zevk mi aldı
Gece ile gündüzün arasında kalmıştı yürekleri
Bir yanı karanlık ve bir yanı aydınlık devam ettiler yola
Dedim ya
Yolcu olmakta yolcu etmekte zordur bilirim
İyi bilirim

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 14\02\2014