Zordur Uzaktan Sevmek Şiiri - Ayhan Yaymaz

Zordur uzaktan sevmek…
Bir adı vardır ama koyamazsın yanına.
Bir yüzü vardır, ezberindedir ama dokunamazsın.
Bir sesi vardır, kulaklarında çınlar ama sarılamazsın o sesin sahibine.
Sevgiyle yanarsın, ama ateşiyle ısınamazsın.

Uzaktan sevmek, hem en masumu hem de en yaralayıcı olanıdır sevdaların.
Ne bir el tutmuşsundur ne de bir göz göze gelmişsindir belki…
Ama her sabah onu düşünerek uyanmak,
Her gece onun hayaliyle uyumaya çalışmak,
İnsanın yüreğinde başka hiçbir sevdaya benzemeyen bir sızı bırakır.

Bu sevda, kelimelere sığmaz çoğu zaman.
Çünkü birine “seni seviyorum” demek kolaydır,
Ama “sana dokunamam, yanında olamam ama yine de seviyorum” demek yürek ister.
Uzaktan sevmek cesaret işidir, vazgeçmeden beklemek,
Yok sayılmayı göze alarak birini var gibi yaşamak demektir.

Ve tuhaf olan şudur:
En güzel gülümsemeler, en derin acıların içinden çıkar.
Sevdiğinin bir paylaşımını görmekle sevinmek,
Uzak bir şehirde adının anıldığını bilmekle mutlu olmak,
İşte bu da uzaktan sevmenin kendine özgü hazzıdır.
Acının içindeki küçük mutluluklar...

Bir yanın hep eksik kalır.
Bir şey söylemek istersin ama söyleyemezsin.
Ona ait bir şarkıyı duyduğunda susarsın,
Çünkü içindeki fırtınaları kimse anlamaz.
Uzaklık yalnızca mesafede değildir;
Kimi zaman bir suskunluk, kimi zaman bir çaresizliktir en büyük uzaklık.

Ve yine de vazgeçemezsin…
Çünkü her şeyin ötesinde,
Sevmek bir yürek işidir,
Uzak da olsa, yürekten sevmek en gerçek olanıdır.

İşte bu yüzden…
Zordur uzaktan sevmek,
Ama bir o kadar da kıymetlidir.
Çünkü içinde kavuşamayan bir sabır,
Vazgeçemeyen bir umut,
Ve asla silinmeyen bir sevda vardır.