Mayıs 30, 2017
Soru işaretlerinden ibaret yaşantım
Ağrı defterimdeki gül yaprakları şahit
Ağaçlar kanıyor güneş inip suya dokunacak
Pusat topladı sisler eğildi gözlerim
Suçlama değil,bilerek ve isteyerek zordan gülmek
Günlerden kutsal mavi bugün
Her anında ürperti sarar içimi
Mütevazi bir gök kubbe yukarıda
Bir çığlık,bir yırtınma kulağımda
Muhalif hislerim ve zordan gülmek
Hürriyete doğru ilerliyor ölü atlar
Çare yok içime batacak bu telaş
El konmuş,ıstırap her aşk hatırına
Yanar;zehir tutar,paslanır ellerim
Zahmetli gelir zordan gülmek
Çare yok içime batacak...
Bir uğultu bir korku gibi
Aklıma düşen dalgınlık hali
Desturlarla gelir ıslah olmaz
Kıvrılıp diz çöker dünya önünde
Namluya sürülür yasaksız
Cam keser gönlümü
Yüzümde zordan bir gülmek
Kayıt Tarihi : 8.6.2017 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demir Zengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/08/zordan-gulmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!